Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Πέτρου και Παύλου.


 Anthony (Bloom), Metropolitan of Sourozh

„Ο απόστολος Παύλος ήταν διώκτης, αλλά και  μάρτυρας για τον Χριστό και, μάλιστα, μάρτυρας  για κάτι πολύ σημαντικό: για το γεγονός, ότι ένας άνθρωπος που πρώτα δεν πίστευε στο Χριστό, που Τον μισούσε, Τον καταδίωκε, μπορεί να βρεθεί ξαφνικά, πρόσωπο με πρόσωπο, μπροστά στον αναστημένο Χριστό!“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τη γιορτή του Πέτρου και Παύλου
 
Σήμερα γιορτάζουμε τους αγίους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Η διαφορά μεταξύ τους είναι τεράστια. Ο απόστολος Πέτρος ήταν από την αρχή πιστός μαθητής του Χριστού. Ήταν μάρτυρας σε όλα όσα είχαν συμβεί γύρω από τον Χριστό, από την πρώτη στιγμή του κηρύγματός Του.

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Η "Ομάδα θ...όπως θέατρο" παρουσιάζει τη Μήδεια του Μποστ

 







"Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας."
Κάρολος Κούν


Καλή επιτυχία..




Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η Εκκλησία ως ιδεολογία


Κατα την πρόσφατη προεκλογική περίοδο, κάποιοι "ευλαβείς'' χριστιανοί διέδωσαν ανυπόστατες φήμες, περί υποστήριξης του κ. Καμμένου από μοναχούς και μονάζουσες που εγκαταβιώνουν σε μοναστήρια της ευρύτερης περιοχής της Ορμύλιας. Δεν δίστασαν, οι αθεόφοβοι, να επικαλεστούν και το όνομα ενάρετου πνευματικού προς επίρρωσιν των ισχυρισμών τους. Τον χρησιμοποίησαν ως αυθεντία, ως θρησκευτικό γκουρού δηλαδή, για να ενδυθεί με το ανάλογο κύρος η συγκεκριμένη πολιτική τους επιλογή.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Ελλάς! Ελλάς!


Αν δεν τον είδατε, χάσατε. Ο Σαμαράς ήταν προχθές φο-βε-ρός! (Ο Γιώργος, φυσικά, ο ποδοσφαιριστής της εθνικής μας - όχι ο άλλος...) Δεν χρειαζόταν να είσαι ειδικός για να το καταλάβεις, ήταν αρκετό να έχεις μάτια για να βλέπεις. Σε όλη τη διάρκεια του παιγνιδιού με τη Ρωσία, έβλεπες έναν παίκτη που έδινε όλες τις δυνάμεις του και το έκανε αποτελεσματικά για το σύνολο. (Λειτούργησε θαυμάσια ως σύνδεσμος της μέσης γραμμής με την επίθεση: έτσι το είπε ένας φίλος μου που ξέρει από μπάλα· κι εγώ -ένας άσχετος μπροστά του- δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω την αυθεντία του).

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Το μη χείρον..



 Οι όψιμοι ψηφοφόροι του Σύριζα διακρίνονται σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα είναι αυτή που στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα αποζητά το αρχέτυπο του δημαγωγού, που σάρκωσε υποδειγματικά ο φαύλος Ανδρέας Παπανδρέου, ο γητευτής των λαϊκών μαζών και θεμελιωτής του εκμαυλισμένου και σάπιου μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί, συνεπώς, γιατί τόσοι συμπολίτες μας μαγεύτηκαν από τα παραμύθια του Τσίπρα και τρέχουν εκστασιασμένοι ξοπίσω του σαν «ερωτευμένες κορασίδες».

Ο Αλέξης, είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί με συνέπεια την συνέχεια του πασοκικού οράματος, της παπανδρεϊκής εποποιίας δηλαδή. Δυστυχώς, όμως, για αυτούς, το όραμα της πασοκικής ολοκλήρωσης θα πρέπει να ανασταλεί επί μακρόν και να περιοριστεί, εφεξής, σε ένα αμιγώς θεωρητικό επίπεδο διαλεκτικού ιδεαλισμού και ομφαλοσκόπησης, διότι, πολύ απλά, η Ευρωπαϊκή στρόφιγγα του δανεισμού έχει κλείσει οριστικά για την Ελλάδα, πολύ περισσότερο δε, για τους γραφικούς και επικίνδυνους ιδεολόγους της Κουμουνδούρου. 

Η δεύτερη ομάδα απαρτίζεται από εκείνους, που με ελαφρά τη καρδία, θα ψηφίσουν τις συνιστώσες της καταστροφής, σκεπτόμενοι ως εξής: «τι έχουμε να χάσουμε, ας τους δοκιμάσουμε και αυτούς» (λες και πρόκειται για μάρκα γιαουρτιού ή τσιγάρων)  ή  «δεν θα γίνουμε χειρότερα με τον Σύριζα στην κυβέρνηση» (η έλλειψη βασικών τροφίμων, φαρμάκων και ενέργειας μεταφράζεται ως «καλύτερα», υποθέτω).  Η σημερινή ψήφος έχει αναμφισβήτητα τεράστιο «βάρος», όχι γιατί κρίνεται ένα οικονομικό πρόγραμμα αλλά επειδή διακυβεύεται η σταθερότητα ενός πολιτεύματος. Και με το πολίτευμα δεν παίζουμε. 


Γράφει ο φιλόσοφος, Στέλιος Ράμφος, στο τελευταίο βιβλίο του, Time Out.
Πολιτικές ηγεσίες και πολίτες δεν μπορεί να παίζουν με τη φωτιά, 
γιατί, ως γνωστόν, υπάρχουν φωτιές που σβήνουν με νερό,
υπάρχουν όμως και φωτιές που σβήνουνε με αίμα!


Ας συμβιβαστούμε με το μή χείρον, αγαπητοί αναγνώστες, διότι η ελπίδα, που ευαγγελίζεται ο Σύριζα, δεν φύεται ανάμεσα σε ζιζάνια και σε κακοχωνεμένη κοπριά.. 


Ναρσής Σαμπαζιώτης 

 

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Χαλκιδική: Ολα σε μία


Η Χαλκιδική είναι ένας τόπος που δεν αφήνει τον επισκέπτη της να φύγει παραπονεμένος. Δοκιμάσαμε τις θάλασσες, το μέλι της, τα κρασιά της, την απαράμιλλη ομορφιά του βουνού στον Χολομώντα, δεχτήκαμε τη φιλοξενία των κατοίκων της και θαυμάσαμε τα μακεδονίτικα αρχοντικά της.

Σκεφτήκαμε να δούμε τη Χαλκιδική από την άγνωστη πλευρά της. Να ξεκινήσουμε από τον Πολύγυρο με τις ελιές, τις βρύσες και τους γενναιόδωρους ανθρώπους του, να επισκεφτούμε την «πριγκίπισσα» της Γαλάτιστας, να ανέβουμε στο υπέροχο δάσος του Χολομώντα, με τα βότανα, τα μανιτάρια, τα χριστουγεννιάτικα έλατα και τα μέλια του. Να δούμε την όμορφη Αρναία με τα θαυμάσια μακεδονίτικα αρχοντικά και τα πολύχρωμα υφαντά της.