Τα σημαίνοντα στη φωτογραφία κατά τη γνώμη μου δηλώνουν το εξής σημαινόμενο.
Κομματική εκδήλωση κάποιων εναπομείναντων στο χωριό μας παλαιοημερολογιτών του Περισσού, ενδεδυμένης με τον μανδύα του κινήματος των αγανακτισμένων, που λειτουργεί ως δόλωμα για την προσέλκυση Ορμυλιωτών.
Σκέφθηκαν λοιπόν, αφού δεν φτουράνε πια τα χιλιοειπωμένα ιδεολογήματα και η μικρονοϊκή συνθηματολογία, ας αντικαταστήσουμε τουλάχιστον το σάπιο δόλωμα.
Οι λύκοι μπορεί να φόρεσαν την προβιά του αρνιού μα πλέον έχουν γνώση οι φύλακες. Οι αγωνίες, η αγανάκτηση και ο θυμός των πολιτών, δεν πρέπει να καπηλευτούν ποτέ ξανά, από κανένα κομματάνθρωπο. Φτάνει πια!
Οι κύριοι αυτοί είναι μέρος του προβλήματος και όχι η λύση.
3 σχόλια:
ε καλα, δεν γνωριζες οτι η καπηλευση των συγκεντρωσεων ειναι χαρακτηριστικο φαινομενο ολων των αντιπολιτευομενων παραταξεων (με μικροπολιτικες σκοπιμοτητες). Προσπαθουν να διωξουν τους "αλλους" για να μπουν "αυτοι" ... φαυλος κυκλος
το χωριο μας θα εμενε απ'εξω?
by the way, καλως ηρθες στο "χωριο" μας!
Η σκέψη σου για την σκοπιμότητα της κινήσεως στην Ορμύλια δεν είναι μόνο δική σου. Στο νου πολλών δημιουργήθηκαν οι ιδιοι συνειρμοί: πρόκειται για προσπάθεια ποδηγέτησης (καπελώματος) της αγανακτήσεως μας,των Ορμυλιωτών, από κάποιους που αλλοιώς δεν έχουν την δυνατότητα να μας ποδηγετήσουν.
Η διαμαρτυρία τους για την υποβάθμιση της πόλεως που κατοικούν ήρθε με καθυστέρηση φάσεως. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το ιδιοτελές του πράγματος. Εξ ου και η δυσπιστία. Αν θέλουμε η πόλις μας να έχει κάποιο μέλλον λαμπρόν θα έπρεπε να ανησυχούμε για άλλα φαινόμενα, αναφέρω ένα για παράδειγμα: την αντικοινωνικότητα που μας διακρίνει.
Ας αφήσουμε την αγανάκτηση να εκφράζεται ελεύθερα. Πρόκειται περί αισθήματος. Ούτε ψυχαναγκασμός χρειάζεται, ούτε ηθικά διλλήμματα και πολύ περισσότερο πολιτική (κομματική) καθοδήγηση. Θα έρθει η ώρα που θα γίνει κι αυτό. Οι ιδεολογίες έχουν απαξιωθεί πια τόσο πολύ που κανείς δεν ασχολείται μ' αυτές. Οι άνθρωποι ασχολούνται με την επιβίωσή τους στην εποχή που ζούμε. Δεν έχουν περιθώρια για άλλου είδους προβληματισμούς.
Όταν οι ορμυλιώτες έπρεπε να αγανακτήσουμε για την υποβάθμιση της πόλεώς μας δεν το καναμε. Σιώπησαμε. Τώρα δεν υπάρχει ελπίς. Ανάγκη έχουν να αλλάξουμε νοοτροπία.
Αν και απαντώ ετεροχρονισμένα, Δημήτρη σε ευχαριστώ, να 'σαι καλά..
Δημοσίευση σχολίου