Επανέρχομαι σε μία τάση της μόδας, η οποία κάνει θραύση στους πολιτικούς: την ενασχόληση με το Twitter, για λόγους τους οποίους -είμαι βέβαιος- ότι ούτε που μπορούν οι ίδιοι να φαντασθούν, αλλά επειδή κάποιος διαφημιστής, ειδικός του μάρκετινγκ, spin doctor, παρακοιμώμενος ή ό,τι άλλο τους έχει πείσει ότι, γενικώς και αορίστως, είναι «πολύ καλό» να έχουν παρουσία στο Twitter... Πρόσφατο παράδειγμα της αφόρητης ελαφρότητας των προεδρικών «τουίτ» είναι και αυτό που, όπως διαβάζω, έγραψε για τους φανατικούς του ο Αντώνης Σαμαράς (ή ο εντεταλμένος αντ’ αυτού), εν πτήσει προς την Μαδρίτη: «Πετάμε για Μαδρίτη. Απίστευτο και εκεί το δράμα της ανεργίας». Αναρωτιέμαι, ειλικρινά, ποιο μπορεί να είναι το βαθύτερο νόημα αυτού του «τουίτ», εκτός από το εξής: Μια και πετάμε για Μαδρίτη, ας πετάξουμε και μια... Ξέρετε, από αυτές που πέταγε το λαγουδάκι του ανέκδοτου για να περνάει η ώρα.
Στέφανος Κασιμάτης
πηγή:Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου