Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

μια κυρία που τη λέγανε Αστυνομία...

Σας παραθέτω,                                                                                                                                       Έναν μύθο που συντηρείται αρκετά χρόνια στην Ελλάδα και με θρησκευτική ευλάβεια από την "αριστερά", εν είδει παραμυθιού, αρκούντως κατάλληλο για θερινό ανάγνωσμα συνοδευόμενου υπό παγωμένου φραπέ ή δροσερού υδροπέπονα (κοινώς καρπούζι)...                                                       

ελπίζω οι λουόμενοι των ψακουδίων και όχι μόνο, να το συμπεριλάβουν στη λίστα των αγαπημένων τους αναγνωσμάτων!

 
                                                           
                                                                                        
                                                                                        γράφει ο Χανς Κρίστιαν Ακρο-αρίστερσεν
 
Μια φορά κι έναν καιρό παιδιά, ήτανε μια κυρία που τη λέγανε Αστυνομία.

Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1970, τότε πρέπει νά 'τανε, η κυρία αυτή σκέφθηκε ένα υποχθόνιο σχέδιο.

Έβαλε μερικούς δικούς της ανθρώπους να φτιάξουν ένα ειδικό τμήμα.

Οι άνθρωποί της κανονικά έκαναν άλλη δουλειά. Αλλά μία στις τόσες έβγαζαν τις στολές τους και έβαζαν κουκούλες, έπαιρναν μαζί τους μολότωφ και καδρόνια και κολούσαν δίπλα σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες στο κέντρο της πόλης. Σε δεδομένη στιγμή έβαζαν τις κουκούλες και τα έκαναν «μπάχαλο». Συγκρούονταν με άλλα τμήματα της ίδιας κυρίας. Το σχέδιο ήταν πράγματι υποχθόνιο.

Πρώτα πρώτα λειτουργεί πάνω από 30 χρόνια τέλεια!

Όποιος και αν ήταν στην εξουσία. Όποιος και αν διεύθυνε την κυρία. Όσοι άνθρωποι και αν πέρασαν από αυτό το τμήμα. Κανείς δεν έβγαζε μιλιά. Κανείς δεν αμφισβήτησε το σχέδιο. Καμία διαρροή δεν έγινε. Σε άκρα αντίθεση με όλες τις άλλες κυρίες της περιοχής, την Εφορία, την Πολεοδομία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ακόμα και τα άλλα τμήματα της Αστυνομίας. Όλες οι κυρίες είχαν τα χάλια τους, η συγκεκριμένη κυρία ήτανε πάντα άψογη. Λουστραρισμένη, περιποιημένη, οργανωμένη, διορατική και κυρίως αλάνθαστη και πετυχημένη.

Είχε όμως και άλλες συναρπαστικές επιτυχίες το σχέδιο!

Έπειθε την αριστερά, αυτούς δηλαδή που σιγοκέντριζε στις πορείες, ότι ήταν δικοί της άνθρωποι! Απίστευτο ε; Έτσι, όταν συλλαμβάνονταν κανείς έβγαιναν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, όχι σήμερα, 30τόσα χρόνια τώρα, και καλούσαν αμέσως για την αποφυλάκισή τους. Γράφονταν συνθήματα στους τοίχους γι' αυτούς. Τα ονόματά τους γινόταν ονόματα ομάδων κρούσης. Κανείς ποτέ δεν σκέφθηκε μήπως ρε παιδιά αυτοί οι κουκουλοφόροι που συλλαμβάνονται και αφήνονται ελεύθεροι μετά από δική μας πίεση, δεν είναι δικοί μας άνθρωποι, αλλά παρακρατικοί του υποχθόνιου τμήματος; Μόνο μία ομάδα δεν κατάφερε ποτέ το υποχθόνιο τμήμα της κυρίας αυτής να πείσει. Το ΚΚΕ. Γι' αυτό και ποτέ δεν εισχώρησε το τμήμα στις δικές του πορείες. Ε ναι, έχει και ατέλειες η οργάνωση. Σε ασήμαντες λεπτομέριες πάντα.

Οι επιτυχίες συνεχίζονται!

Εξετάζονται οι φήμες μήπως και η δράση διαφόρων ομάδων των Εξαρχείων, ξέρετε, αυτοί οι αντιεξουσιαστές, με τα περιοδικά, με τα φουλάρα, με τα συνθήματα στους τοίχους μ' αυτό το περίεργο Α στον κύκλο, ακόμα κι αυτοί που πιάστηκαν κατά καιρούς σε γιάφκα με εργαστήριο παραγωγής μολότωφ, εξετάζονται λοιπόν οι φήμες μήπως όλοι αυτοί είναι αυτό που λέμε βίρτουαλ ρηάλιτη. Το έγραψα στα ελληνικά, μην μπερδεύεστε. Μήπως δηλαδή δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα; Άντε καλέ. Τέτοιες αντιεξουσιαστικές απόψεις στην ελληνική κοινωνία; Οπωσδήποτε δημιούργημα του τμήματος. Η μάλλον της ακροδεξιάς. Φτου κακά. Ξέρετε τώρα.

Οι επιτυχίες στο απώγειο!

Με τα τελευταία γεγονότα θέλω και κάτι ακόμα να σας πω. Πιστέψτε σας παρακαλώ τα τελευταία βιντεάκια που βγήκαν στη γύρα. Μη ρωτήσετε γιατί οι αστυνομικοί φορούσαν μακρυμάνικα, μη ρωτήσετε τι είχαν σκοπό να κάνουν με τους τρίμετρους σωλήνες. Δεν τα είδατε καλά. Κλομπ ήτανε. Ο φακός παραμόρφωσε το μέγεθός τους. Ναι, πιστέψτε ότι ήταν μέσα Ιουνίου κάπου δίπλα στο Σύνταγμα. Τα ίδια και για το έτερο βίντεο. Μη δίνετε σημασία στο ότι οι άνθρωποι ήταν 5 ώρες εγκλωβισμένοι στο κτήριο παραδίπλα. Μην ακούτε την εργαζόμενη εκεί που βγήκε στις 16.30 στο Άλτερ να ζητάει βοήθεια δημοσίως για «πέντε συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ που έχουν εγκλωβιστεί μαζί τους». Μην διαβάζετε καν την άποψη των ινδυμέσων ότι τα πράγματα έγιναν όπως τα εξιστόρησαν οι ίδιοι της ΕΘΕΛ. Εσείς θα πιστεύετε ότι ήταν παρακρατικοί της αστυνομίας.

Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..


Υστερόγραφο. Μπορεί με τον τρόπο μου να θεωρώ απόλυτη άρνηση της κοινής λογικής ότι οι κουκουλοφόροι είναι αστυνομικοί, όμως αυτό δε σημαίνει με τίποτα ότι υπερασπίζομαι την αστυνομία για τον τρόπο διαχείρισης των κρίσεων βίας στην Αθήνα. Δεν θεωρώ την αστυνομία ικανή να κάνει ούτε το 1% όσων κατηγορείται. Τη θεωρώ δηλαδή ανίκανη. Η ανικανότητά της την οδηγεί συχνά σε ακραίες ενέργειες, όπως την αδιανόητη κατάχρηση χημικών τις προάλλες στο Σύνταγμα εναντίον αθώων και ανυπεράσπιστων πολιτών με προφανή σκοπό να διαλύσουν τους "Αγανακτισμένους". Όμως από την άλλη δεν αντέχω να ακούω τον αποιδεολογικοποιημένο όρο "μπαχαλάκηδες". Ας τους λέμε ΑΚΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ. Αυτό είναι οι κουκουλοφόροι τριάντα-τόσα χρόνια τώρα. Η ακροαριστερά. Κατά τα άλλα τίποτα δεν αθωώνει την αστυνομία για τα δικά της αίσχη. Έτερον εκάτερον.

πηγή:αντίβαρο

Δεν υπάρχουν σχόλια: