Του Στέφανου Κασιμάτη
Από φίλο διαπρεπή νομικό έλαβα την παρακάτω επιστολή: «Την περασμένη Τετάρτη, 6/12/2011, ενώ διάφοροι… προνομιούχοι οπαδοί του καπιταλισμού και του συστήματος κατευθυνόμασταν προς την τουριστική θέση της πτήσης της Aegean από Αθήνα για Θεσσαλονίκη της 9.30 π.μ., είχαμε την τιμή να θαυμάσουμε στη λεγόμενη «business class» ένα και μοναδικό επιβάτη: τον γνωστό ιδίως για την ασυμβίβαστη κώμη του, την απέχθειά του προς το συντηρητικό accessoire της γραβάτας και τους αγώνες του ενάντια στην καταναλωτική μανία και την άσκοπη σπατάλη των καπιταλιστών, βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τάσο Κουράκη. Διερωτώμαι: Εμείς είμαστε που πληρώνουμε τα ταξίδια του κ. βουλευτή στην «business class»; Τι στην ευχή «business» κάνει ένας βουλευτής; Μήπως θα ήταν ορθότερο η «business class» να μετονομαστεί σε «parliament class», ή ακόμη καλύτερα σε «SYRIZA class»; Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ εν συνόλω, και ο κ. Κουράκης ατομικώς, δεν ντρέπεται λιγάκι, ιδίως στην τρέχουσα κοινωνικοοικονομική συγκυρία, να ταξιδεύει σε «business class» για μια πτήση 50΄;».
Απαντώ στην τελευταία ερώτηση του φίλου: Οχι, βέβαια! Ως «αντισυστημικός», δεν ντρέπεται καθόλου, διότι η ντροπή είναι μικροαστικό αίσθημα και συνδέεται με περιττές ενοχές, ενώ ο νεάζων Τ. Κουράκης είναι «απελευθερωμένος» από παρόμοιους εσωτερικούς καταναγκασμούς, επάνω στους οποίους έχει χτισθεί η κοινωνία την οποία εκείνος θα ήθελε να αλλάξει. Δεν βλέπετε, π. χ., ότι εξήντα χρονών άνθρωπος δεν ντρέπεται να βάφει την αλογοουρά του; Γιατί να ντραπεί να ζήσει όπως αισθάνεται; Ο «αντισυστημικός» κύριος αντιπρόεδρος της Βουλής, όπως κάθε καλός αριστερός, αισθάνεται ανώτερος, ως κάτοχος της μοναδικής αλήθειας, την οποία αν του δοθεί η ευκαιρία θα την επιβάλει σε όλους είτε τους αρέσει είτε όχι. Γι' αυτό, θεωρεί -υποθέτω- ότι δικαιούται να ταξιδεύει «business class».
Ομως, στην κοινωνία που οραματίζεται ο αντιπρόεδρος με την αλογοουρά, τέτοιες ανισότητες δεν θα υπάρχουν. Ολοι μας θα ταξιδεύουμε στη Θεσσαλονίκη καβάλα σε γαϊδούρια -απλώς, σε κάποιους εξ ημών θα έχει ανατεθεί ο ρόλος των γαϊδουριών. Αλλά τι λέω; Αφού το ίδιο ισχύει και σήμερα! Εμείς δεν πληρώνουμε τα εισιτήρια του κυρίου αντιπροέδρου; (Και της αλογοουράς του...) Εξάλλου, σοσιαλιστικό είναι το καθεστώς στο οποίο ζούμε τα τελευταία τριάντα χρόνια, με μόνη διαφορά από τον σοσιαλισμό των οραμάτων του αντιπροέδρου (και της αλογοουράς του, ασφαλώς) ότι, στη δική του εκδοχή, η φτώχεια θα είναι απείρως περισσότερη και δικαιότερα μοιρασμένη...
Πηγή:Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου