Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Η ιερή αγανάκτηση των Ορμυλιωτών και το καπέλωμα αυτής, από τους κόκκινους συγχωριανούς τους.


 





 
   Το τελευταίο διάστημα με αφορμή την εκδήλωση που οργανώνουν στο χωριό μας κάποια από τα εναπομείναντα μέλη του ΚΚΕ, γράφτηκαν αρκετά αρνητικά σχόλια για τα κίνητρα των διοργανωτών στα τοπικά ιστολόγια.

   Σας παραθέτω παρακάτω τις σκέψεις ενός συγχωριανού μας για το συγκεκριμένο θέμα.


   "Η σκέψη σου για την σκοπιμότητα της κινήσεως στην Ορμύλια δεν είναι μόνο δική σου. Στο νου πολλών δημιουργήθηκαν οι ιδιοι συνειρμοί: πρόκειται για προσπάθεια ποδηγέτησης (καπελώματος) της αγανακτήσεως μας,των Ορμυλιωτών, από κάποιους που αλλοιώς δεν έχουν την δυνατότητα να μας ποδηγετήσουν.

  Η διαμαρτυρία τους για την υποβάθμιση της πόλεως που κατοικούν ήρθε με καθυστέρηση φάσεως. Αυτό και μόνο αποδεικνύει το ιδιοτελές του πράγματος. Εξ ου και η δυσπιστία. Αν θέλουμε η πόλις μας να έχει κάποιο μέλλον λαμπρόν θα έπρεπε να ανησυχούμε για άλλα φαινόμενα, αναφέρω ένα για παράδειγμα: την αντικοινωνικότητα που μας διακρίνει.

  Ας αφήσουμε την αγανάκτηση να εκφράζεται ελεύθερα. Πρόκειται περί αισθήματος. Ούτε ψυχαναγκασμός χρειάζεται, ούτε ηθικά διλλήμματα και πολύ περισσότερο πολιτική (κομματική) καθοδήγηση. Θα έρθει η ώρα που θα γίνει κι αυτό. Οι ιδεολογίες έχουν απαξιωθεί πια τόσο πολύ που κανείς δεν ασχολείται μ' αυτές. Οι άνθρωποι ασχολούνται με την επιβίωσή τους στην εποχή που ζούμε. Δεν έχουν περιθώρια για άλλου είδους προβληματισμούς.

  Όταν οι ορμυλιώτες έπρεπε να αγανακτήσουμε για την υποβάθμιση της πόλεώς μας δεν το καναμε. Σιώπησαμε. Τώρα δεν υπάρχει ελπίς. Ανάγκη έχουν να αλλάξουμε νοοτροπία."

ΠΟΛΥΜΟΧΘΟΣ ΚΟΛΑΒΡΟΣ 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ χολη κατα των κοκκινων. Γιατι;

Ανώνυμος είπε...

Αντε παλη τα ιδια και τα ιδια